ZKE.440.94.2019

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 poz. 2096 ze zm.) w zw. z art. 160 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1781) oraz w zw. z art. 12 pkt 2 i art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.) oraz art. 57 ust. 1 lit. a) i lit. f) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018 str. 2), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pani A. K., na przetwarzanie przez Panią R. T. i Pana J. T. danych osobowych Pani A. K. w systemie monitoringu wizyjnego, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych,

umarza postępowanie

UZASADNIENIE

Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (aktualnie: Urząd Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pani A. K. (zwanej dalej: Skarżącą), na nieuprawnione przetwarzanie jej i jej rodziny danych osobowych przez Panią R. T. i Pana J. T. w systemie monitoringu wizyjnego, którego zdaniem Skarżącej kamery skierowane są na posesję Pani A. K.

Pani A.K. w treści skargi wniosła o:

1) nakazanie ograniczenia strefy zasięgu monitoringu domowego tylko do granic posesji Pani R. T. i Pana J. T,

2) usunięcie danych osobowych w postaci nagrań video pochodzących z monitoringu, na którym uwieńczono wizerunek Skarżącej i jej rodziny,

3) przeprowadzenie kontroli w miejscu pozyskiwania i przechowywania danych osobowych, tj. w domu należącym do Pani R. T. i Pana J. T.,

4) przesłuchanie w toku kontroli w charakterze świadka Pani A. K., Pani N. K. i Pana D. K., na okoliczność przetwarzania przez Panią R. T. i Pana J. T. danych osobowych Skarżącej i jej rodziny,

5) wystąpienie do Komendy Miejskiej Policji w T. o ustalenie zakresu danych udostępnionych przez Panią R. T. i Pana J. T.

W toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w niniejszej sprawie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych ustalił następujący stan faktyczny.

1. System monitoringu wykorzystywany przez Panią R. T. i Pana J. T. ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa, zarówno Państwu T., jak i ich najbliżej rodzinie, ponieważ jak oboje wyjaśnili zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla ich życia i zdrowia. Zainstalowanie monitoringu było poprzedzone sugestią Policji w związku z licznymi zdarzeniami, jakie miały miejsce na działce Państwa T.

2. Nadzór kamer wideo nie wykracza choćby częściowo na przestrzeń zajmowaną przez Skarżącą.

3. System monitoringu obsługiwany jest osobiście przez Państwa T.

4. System monitoringu rejestruje tylko zapis obrazu z kamer obejmujący wjazd na ich posesję oraz część pasa drogowego sprzed wjazdu na posesję.

5. System monitoringu nagrywa na dysk twardy nagrania z kamer, a po zapełnieniu dysku obraz jest automatycznie nadpisywany nowym obrazem.

6. Pani R. T. i Pan J. T. udostępnili na wniosek Straży Miejskiej płytę CD z nagraniem obrazu obejmującego wjazd na ich posesję oraz część pasa drogowego sprzed wjazdu na posesję obrazującego dokonanie wycinki i wywozu drzewa należącego do Urzędu Miasta T. Dane dotyczące tego zdarzenia zostały automatycznie usunięte z systemu monitoringu przez Państwa T. poprzez ich nadpisanie innym obrazem.

7. Dane Skarżącej i jej rodziny nie są obecnie przetwarzane w systemie monitoringu Pani R. T. i Pana J. T.

8. Wyjaśnienia Komendanta Miejskiego Policji w T. potwierdziły, że nagranie z monitoringu Państwa T. przekazane zostało na płycie CD przez Pana J. T. nie do Komendy Miejskiej Policji w T. tylko do Straży Miejskiej w T. na jej żądanie. Nagranie obrazu z kamer obejmowało wjazd na posesję Państwa T. oraz część pasa drogowego sprzed wjazdu na posesję, na której znajdowała się wycięta w sposób nieuprawniony wierzba. Było to nagranie rejestrujące jedynie obraz bez zapisu dźwięku.

9. Obecnie płyta CD wraz z aktami sprawy znajduje się w Sądzie Rejonowym w T.                                                  

W tym stanie faktycznym Prezes Urzędu  Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje.

Z dniem 25 maja 2018 r. w życie weszły przepisy ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1781), zwanej dalej „ustawa o ochronie danych osobowych z 2018 r.”.

W myśl art. 160 ust. 1-3 ustawy o ochronie danych osobowych z 2018 r., postępowania prowadzone przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, prowadzone są przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016, poz. 922 ze zm.), zwanej dalej „ustawa o ochronie danych osobowych z 1997 r., zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), zwanej dalej „Kpa”. Jednocześnie, czynności dokonane w postępowaniach, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy o ochronie danych osobowych z 2018 r., pozostają skuteczne.

Od dnia 25 maja 2018 r. zastosowanie ma również rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018 str. 2), zwane dalej „Rozporządzeniem 2016/679”.

Uwzględniając powyższe stwierdzić zatem należy, iż niniejsze postępowanie, wszczęte i niezakończone przed dniem 25 maja 2018 r., prowadzone jest na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (w zakresie dotyczącym przepisów regulujących procedurę administracyjną) oraz na podstawie Rozporządzenia 2016/679 (w zakresie rozstrzygającym o legalności procesu przetwarzania danych osobowych).

W tym miejscu wskazać należy, że Prezes Urzędu wydając decyzję administracyjną zobowiązany jest do rozstrzygania w oparciu o stan faktyczny istniejący w chwili wydania tej decyzji. Jak podnosi doktryna cyt.: „organ administracji publicznej ocenia stan faktyczny sprawy według chwili wydania decyzji administracyjnej. Reguła ta odnosi się także do oceny stanu prawnego sprawy, co oznacza, że organ administracji publicznej wydaje decyzję administracyjną na podstawie przepisów prawa obowiązujących w chwili jej wydania (…). Rozstrzyganie w postępowaniu administracyjnym polega na zastosowaniu obowiązującego prawa do ustalonego stanu faktycznego sprawy administracyjnej. W ten sposób organ administracji publicznej realizuje cel postępowania administracyjnego, jakim jest urzeczywistnienie obowiązującej normy prawnej w zakresie stosunków administracyjno-prawnych, gdy stosunki te tego wymagają” (Komentarz do ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego M. Jaśkowska, A. Wróbel, Lex., el/2012). Również w wyroku z dnia 7 maja 2008 r. w sprawie o sygn. akt I OSK 761/07, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż cyt.: „badając bowiem legalność przetwarzania danych osobowych, GIODO ma obowiązek ustalenia, czy na datę wydawania rozstrzygnięcia w sprawie dane konkretnego podmiotu są przetwarzane oraz czy czynione to jest w sposób zgodny z prawem”.

Stosownie do art. 57 ust. 1 Rozporządzenia 2016/679, bez uszczerbku dla innych zadań określonych na mocy niniejszego rozporządzenia każdy organ nadzorczy na swoim terytorium monitoruje i egzekwuje stosowanie niniejszego rozporządzenia (lit. a) oraz rozpatruje skargi wniesione przez osobę, której dane dotyczą, lub przez podmiot, organizację lub zrzeszenie zgodnie z art. 80, w odpowiednim zakresie prowadzi postępowania w przedmiocie tych skarg i w rozsądnym terminie informuje skarżącego o postępach i wynikach tych postępowań, w szczególności jeżeli niezbędne jest dalsze prowadzenie postępowań lub koordynacja działań z innym organem nadzorczym (lit. f).

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych w zakresie przetwarzania danych osobowych Skarżącej nie dopatrzył się nieprawidłowości, ponieważ nie potwierdziły się zarzuty Skarżącej co do przetwarzania jej i jej rodziny danych osobowych przez Panią R. T. i Pana J. T. poprzez pozyskiwanie i utrwalanie w systemie monitoringu obrazu z kamer skierowanych na posesję Pani A. K. Ustalenia wykazały, że nie zostały utrwalone nagrania z kamer dotyczące wizerunków ww. osób.

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy wskazuje, że w trakcie prowadzonego postępowania administracyjnego kamera nie była i nie jest skierowana na posesję Skarżącej. Pani R. T. i Pan J. T. nie gromadzą nagrań, które utrwalają obraz obejmujący teren nieruchomości Skarżącej.

W ocenie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych Państwo T. nie przetwarzają danych osobowych Skarżącej i jej rodziny, nie gromadzą nagrań, które uwieczniają obraz mający zasięg poza granice własnej nieruchomości. Kamera zamontowana na nieruchomości Państwa T. pełni funkcję ochronną ich prywatnej własności, budynku, w którym zamieszkują.

W odniesieniu do żądania Skarżącej w zakresie przeprowadzenia przez organ „kontroli w miejscu pozyskiwania i przechowywania danych osobowych, tj. w domu należącym do Pani R. T. i Pana J. T.”, wskazać należy, że kontrola zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych w sprawach dotyczących przetwarzania danych osobowych należy do autonomicznych kompetencji organu ochrony danych osobowych, w związku, z czym nie jest realizowana na wniosek osoby zainteresowanej. Podjęcie przez organ działań zmierzających do skorzystania z ww. uprawienia stanowi zawsze jego suwerenną decyzję. W niniejszej sprawie organ ochrony danych osobowych nie dopatrzył się naruszenia, które stałoby się powodem wszczęcia postępowania z urzędu.

Przechodząc do wniosku dowodowego Skarżącej o przesłuchanie w toku kontroli w charakterze świadka Pani A. K., Pani N. K. oraz Pana D. K., wskazać należy, że w ocenie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych podobnie jak w przypadku kontroli, przesłuchanie w ramach tej kontroli ww. osób należy do autonomicznych kompetencji organu ochrony danych osobowych, w związku, z czym nie jest realizowana na wniosek osoby zainteresowanej.

Odnosząc powyższe do ustalonego stanu faktycznego, podkreślić należy, że decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia, jakie musi być wydane w przedmiotowej sprawie, ma okoliczność, że w omawianej sprawie nie znalazło potwierdzenia przetwarzanie danych osobowych Skarżącej poprzez nagranie z kamery monitorującej skierowanej na posesję Skarżącej, Pani R. T. i Pan J. T. nie przetwarzają danych osobowych Skarżącej i jej rodziny, nie gromadzą nagrań, które uwieczniają ich wizerunki i obraz nieruchomości Skarżącej. W tej sytuacji niniejsze postępowanie podlega umorzeniu na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. wobec jego bezprzedmiotowości. „Określeniem z art. 105 § 1 k.p.a. "postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe" obejmuje się bowiem sytuacje, gdy żądanie strony jest nieaktualne lub wygasło z mocy prawa. O bezprzedmiotowości postępowania w sprawie można mówić, gdy zachodzi brak jego strony lub brak przedmiotu, czyli brak jest podstaw prawnych i faktycznych do rozpatrzenia i rozstrzygnięcia sprawy” (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 stycznia 2019 r. I SA/Kr 1289/18, LEX nr 2622023). Z uwagi na to, że w omawianej sprawie przetwarzanie danych osobowych Skarżącej poprzez nagranie z kamery monitorującej skierowanej na posesję Skarżącej nie znalazło potwierdzenia, Pani R. T. i Pan J. T. nie przetwarzają danych osobowych Skarżącej i jej rodziny, nie gromadzą nagrań, które uwieczniają ich wizerunki i obraz nieruchomości Skarżącej, należy umorzyć niniejsze postępowanie.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji.

Na podstawie art. 127 § 3 Kpa od decyzji przysługuje stronie prawo do wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia stronie. Strona ma prawo do zrzeczenia się prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zrzeczenie się prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy powoduje, że decyzja staje się ostateczna i prawomocna. Jeżeli strona nie chce skorzystać z prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, ma prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.